Perimetrijska izolacija predstavlja izolaciju vanjske strane podrumskih zidova. Ovaj dio objekta, i ako se nalazi ispod zemlje i nema tolike toplotne gubitke kao npr. krov ili fasada objekta, ipak predstavlja područje na kojem se javljaju značajni toplotni gubici koje ne trebamo zanemariti.
Nakon postavljanja hidroizolacije na podrumskim zidovima objekata, pristupa se postavljanju termoizolacije. Ovaj dio termoizolacionog sloja je najbolje raditi u početnoj fazi gradnje objekta, jer se svaka naknadna ugradnja mora obaviti uz iskope oko objekta što povećava ukupne troškove i dodatno otežava rad i produžava vrijeme postavljanja.
Ugradnja ovih ploča se vrši na standardan način, slično ugradnji fasadnih ploča. Ploče se na okomito postavljen hidroizolacioni sloj postavljaju tako što se tačkasto zagrijava hidroizolacija te se ploče postavljaju prislanjanjem na taj sloj, nanosom vrućeg bitumena na termoizolacione ploče kao ljepila, ili upotrebom posebnih ljepila koja ne sadržavaju organska otapala.
Smjer postavljanja ovih ploča pri izolovanju podrumskih zidova je takav da se posebno obrađena površina (sa kvadraticima – strana na kojoj se nalazi logo naše kompanije) okreće prema vani, dok se orebrana strana postavlja na zid.
Preporučuje se da se ploče postavljaju smaknutno jedna na drugu, kako im se fuge ne bi poklapale. Na ovaj način se postiže bolja kompaktnost cijelog termoizolacionog sistema. Na postavljene termoizolacione ploče se postavlja zaštitni sloj - čepasta folija ili geotekstilna folija, kako bi se ploče zaštitile od potencijalnih mehaničkih oštećenja.
Nakon postavljanja svih potrebnih slojeva, slijedi faza zatrpavanja zemljom.
Kod postavljanja izolacije na soklu objekta, bitno je voditi računa o tome da se ovaj sloj nalazi u donjoj zoni objekta iznad nivoa terena. Termoizolacija postavljena na ovoj poziciji, pored većeg prisustva vlage, mora biti adekvatna da podnese i određena fizička i mehanička opterećenja (npr. mogući udar lopte, bicikla, vozila i sl.).
Preporučuje se da visina ovog sloja bude od 30-60 cm, s tim što se ne preporučuje ugradnja ispod min. 30 cm. Hidroizolacioni sloj se treba postavi minimalno 30 cm od nivoa terena (preporučuje se da on bude urađen i do pune visine sokle), radi spriječavanja prodora vlage na ovom dijelu objekta.
Postavljanje i montaža ovih ploča na poziciji sokle nakon postavljanja hidroizolacionog sloja, se ne razlikuje od postavljanja perimetrijske izolacije. Na vanjsku stranu ploče, nakon njenog postavljanja, nanosi se ljepilo te se dalje vrši postavljanje (utapanje) mrežice i nanošenje/postavljanje završnog fasadnog sloja, prema odabiru investitora/izvođača – vodonepropusna ili druga žbuka, kamena fasada i sl. (ovo važi isključivo kod upotrebe ovih ploča za izolaciju sokle objekta).
Bitno je voditi računa o tome da ukupna debljina slojeva na ovom dijelu objekta bude bar 2 cm manja od ukupne debljine fasadnog termoizolacionog sistema.
Prednosti ugradnje perimetrijske termičke izolacije (kao i izolacije sokle) se prvenstveno ogledaju u smanjenju toplotnih gubitaka, ali se ugradnjom termoizolacionih materijala štiti i sam objekat, te produžava njegov vijek trajanja kao i period eksploatacije.
Prekidanjem toplotnih mostova i toplotnih gubitaka, ugradnjom izolacije na podrumskim zidovima, uklanjamo mogućnost pojave vlage, buđi i fleka na zidovima podruma sa unutrašnje strane koji nastaju uslijed razlika u temperaturi, a podrumski prostor postaje ugodniji za boravak, što otvara nove mogućnosti za korištenje ovih prostorija i za druge funkcije u slučaju prenamjene prostora (teretana, gostinjska soba, itd.).
